Hogar de María y Monteverde

3 september 2013 - Sabanilla, Costa Rica

¡Hola!

Wanneer ik dit schrijf, begin ik te beseffen dat het er hier bijna opzit... Zondagmorgen om half 9 sta ik terug in België. De tijd is hier voorbijgevlogen, zoveel nieuwe ervaringen opgedaan, nieuwe mensen ontmoet, Spaans geleerd, maar ook serieus mijn Duits en Engels verbeterd... Ik heb hier zoveel geleerd... Waarschijnlijk zal ik achteraf pas beseffen, hoeveel deze ervaring me bijgebracht heeft, maar dat ik het nooit zal vergeten, daar ben ik nu al zeker van!

Maar laat ik jullie even wat vertellen over de afgelopen week. Maandag startte ik met mijn werk in het weeshuis. Voordien werd ik op school verwacht om daar dan opgehaald te worden door iemand die me de weg naar het weeshuis zou tonen.  Hier wachtte al onmiddellijk een leuke verrassing: heel wat post! Dankjewel allemaal! Het was een leuke verrassing na 2 weken weg van San José om plots alles in één keer te ontvangen :) Nog voor ik de tijd had om te beginnen lezen, werd ik al naar Hogar de María gebracht. Hier wachtten 11 kindjes op 'la nueva voluntaria'. Toen ik toekwam waren de tia´s (Zo worden de vrouwen genoemd die samen met de kindjes in het weeshuis wonen en alle huishoudelijke en administratieve taken ook nog moeten doen bovenop het opvoeden van de kinderen. Als ik zie hoeveel energie die er elke keer insteken, kan ik daar niet anders dan heel veel respect voor hebben.) volop bezig met het wassen en aankleden van de kindjes. Één voor één kwamen de kindjes bij mij zitten om naar een filmpje te kijken, een vast ochtendritueel waarbij de kindjes rustig zijn en de tia's alle kindjes kunnen klaarmaken. Onmiddellijk zat er al een meisje bij mij op de schoot en werd er ruziegemaakt over wie er het meest recht had om op mijn schoot te zitten. Wanneer alle kindjes klaar waren en ik hier en daar wat geholpen had bij het aandoen van kousjes en schoentjes, mochten ze buiten gaan spelen. Er is een groot terras met héél veel speelgoed en ook in de tuin staan heel wat speeltuigen en autootjes om rond te rijden. Het weeshuis heeft in de loop der jaren duidelijk al heel wat speelgoed gekregen. Het meeste ziet er al vrij afgeleefd uit, maar in tegenstelling tot in sommige andere projecten hebben ze wel degelijk iets om mee te spelen. De rest van de voormiddag bracht ik door met wat spelen met de kindjes en het voorkomen van `vechtpartijtjes´. De kindjes zijn allemaal tussen 1 en 5 jaar oud. De oudste twee meisjes, María en Andrea, gaan af en toe naar school. Het jongste kindje heet Jared en hij is eigenlijk de baby van één van de tia's. 

De eerste dag was ik de enige vrijwilliger en dat was toch best zwaar, maar sinds dag 2 kwam Julia erbij, een meisje uit de VS. Intussen zijn er nog 2 vrijwilligers bijgekomen: Paz uit Israël en Irene uit Spanje. Dat lijkt vrij veel voor 11 kindjes, maar aangezien ze zo jong zijn en veel aandacht vragen, is dat zeker niet te veel.

En zo verliepen eigenlijk alle voormiddagen vorige week. Er wordt niet echt verwacht dat ik activiteiten voorbereid, meer dat ik erop toezie dat de kinderen geen gevaarlijke dingen doen, geen gras of krijt eten, elkaar niet slaan... En in de tussentijd wat met hen spelen, zodat de tia´s het eten kunnen maken en het huis kunnen kuisen.

De kindjes zijn heel erg schattig en ondanks de vele huilbuien, kan ik me er echt goed amuseren. Ook zie je hoe dankbaar de tia´s zijn voor jouw hulp en hoe blij de kindjes zijn met al die aandacht en dat is gewoon heel leuk. Naast de 3 inwonende tia´s is er trouwens ook nog fulltime een psychologe aanwezig, die de kindjes één voor één komt halen en begeleidt. De kindjes lijken het er zich erg naar hun zin te hebben en de oudsten zorgen een beetje voor de jongsten, net als echte zussen voor hun kleine broertjes en zusjes.

In mijn namiddagen was ik vrij en bracht ik de tijd door op school, in de San Pedro Mall of in San José Downtown op de souvenirmarkt. Ook zijn Laura en ik woensdag eens naar Sarchí gereisd. Het is een stadje op een tweetal uur van San José dat vooral bekend is voor zijn vele ambachtelijke winkeltjes. Zo vonden we tientallen kleine winkeltjes waar meubels gemaakt werden uit de verschillende houtsoorten die Costa Rica rijk is. Ook 'carreta´s' (zie foto's) vind je hier in overvloed.

Voor mijn laatste weekend wou ik nog eens iets heel leuks doen. Ik had al van velen gehoord dat Monteverde echt de moeite was en was dus enkel nog op zoek nar mensen die meewouden. Monteverde is enorm bekend om zijn `cloud forest´ en alle activiteiten die door hier te plaats te vinden, alleen maar spectaculairder worden.  Jammergenoeg is het intussen heel erg rustig op school (er zijn heel weinig studenten nu) en waren al mijn vrienden hier vertrokken. De vakanties lopen duidelijk op hun einde. Gelukkig vond ik Nicole. Zij was hier voor haar eerste week, is ook 17 en komt uit Duitsland. Aangezien het haar eerste week hier was, nam ik de organisatie van het weekend op mij. Het was wat spannend, maar uiteindelijk is alles goed verlopen van de taxi´s en de bussen tot de hotelboeking en de tours. Zaterdag deden we een canopy-tour. Heel erg leuk! Een beetje `vliegen` boven het tropisch regenwoud, ik hoop dat dat gevoel me nog lang zal bijblijven. `s Avonds verbleven we in een heel erg gezellige bed and breakfast. Het personeel was heel vriendelijk, de kamers proper en het ontbijt zeer lekker! Zondag startten we al om 8 uur met een wandeling doorheen het woud langs 8 lange hangbruggen. De langste was iets van 150 meter en had een prachtig uitzicht. De foto´s volgen zeker! Het feit dat we zo vroeg al aan deze wandeling begonnen waren, had het grote voordeel dat we niet veel toeristen tegenkwamen en dat die dus ook onze foto's niet konden verpesten ;) Ook was het gewoon heel erg mooi met de zon die tussen de bladeren kwam piepen en alle vogeltjes die floten. Na de lange wandeling, brachten we nog een bezoekje aan een tuin met kolibries, heel erg leuke beestjes! Ik heb geprobeerd ze op foto te krijgen, maar dat is niet zo goed gelukt. Het lijken wel kleine helikoptertjes door het geluid dat je hoort van die kleine vleugeltjes die enorm snel op en neer gaan. Daarna werd het tijd om te eten en terug de bus naar San José te nemen.

Nu heb ik er net weer een werkdagje opzitten en heb ik mijn namiddag gevuld met skypen en berichtjes beantwoorden. Het feit dat ik hier heel de tijd Engels of Spaans spreek, maakte dat het plots moeilijk werd om in het Nederlands te praten. Al denk ik dat dat vanaf zondag weer snel opgelost zal zijn. :)

Misschien volgt er nog een blogbericht over deze week en foto's probeer ik zeker nog te uploaden, maar anders zal het waarschijnlijk tot in België zijn!

Vele groetjes!

Ruth

 

Foto’s

4 Reacties

  1. Pap:
    3 september 2013
    ben al aan de kaassaus begonnen ;)
  2. Simon:
    3 september 2013
    Ja lap, binnen enkele dagen heb ik geen privé-badkamer meer! ;)
  3. Ruth:
    3 september 2013
    Wees gerust, binnen 3 weken zit ik al in Gent ;)
  4. Liselotte:
    4 september 2013
    Jippie ruth komt terug! ;)
    Ik heb trouwens ook een kaartje gedtuurd,maar per obgeluk naar je thuisadres: dan hebt ge daar ook nog post ;) x